έχεις 5 λεπτά

ΜΙΚΡΟ ΕΘΝΙΚΟ | ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

ΕΧΕΙΣ ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ της Κατερίνας Λούβαρη Φασόη

Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης - Πλαγία Σκηνή | Κτήριο Τσίλλερ

Πρεμιέρα: 28 Ιανουαρίου

«Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Μόνο όνειρα, καθόλου ύπνος».
Φραντς Κάφκα, 21/07/1913

Μια αθλητική ομάδα εφήβων, προσπαθεί να βρει τη δική της φωνή, την ταυτότητά της, να αγκαλιάσει τους φόβους και τις αδυναμίες της. Άνθρωποι που ονειρεύονται, άλλοτε βουβά, άλλοτε ηχηρά, αφήνοντας τους πάντες άναυδους, άνθρωποι που αναγκάζονται να ωριμάσουν πρόωρα, για να υπερασπιστούν την ύπαρξή τους. Ένα ολόκληρο σύστημα ελέγχου που τους περιορίζει και τους ετεροκαθορίζει. Τι θα συνέβαινε, όμως, αν το σύστημα αυτό δεχόταν την κριτική τους; Θα κατέρρεε ή θα επαναπροσδιοριζόταν, θεμελιώνοντας νέες νόρμες και στόχους; Πώς θα κυλούσε η ζωή στο σύστημα την επόμενη μέρα;

Ο ερχομός ενός νέου μέλους γεννά νέες εύθραυστες ισορροπίες, ανατρέποντας τις ήδη υπάρχουσες, φέροντας παράλληλα στην επιφάνεια τις ρωγμές των ηρώων και των σχέσεών τους. Και, με τη σειρά του, ο Coach, προσπαθεί να οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή, πολλές φορές ακόμα και με κάθε κόστος. Θα τα καταφέρει; Θα τα καταφέρουν όλοι μαζί, ως σύνολο;

Οι ήρωες - εκτός από τον Coach - δεν είναι, ωστόσο, απλώς αθλητές· είναι και έφηβοι. Η ψυχοσύνθεσή τους τούς αναγκάζει να είναι αεικίνητοι και ακούραστοι, να αναζητούν χωρίς σταματημό, να αναρωτιούνται ακόμα και για πράγματα αυτονόητα, να αμφισβητούν όλα όσα συμβαίνουν, ακόμα και μπροστά στα μάτια τους. Για τον έφηβο τίποτα δεν είναι δεδομένο και τα πάντα μπορούν να ανατραπούν ανά πάσα στιγμή. Η κομβική αυτή στιγμή στη ζωή των ηρώων του έργου, η εφηβεία τους, παρά τις περιπέτειες που μπορεί να κρύβει, είναι ταυτόχρονα και ένα σπουδαίο δώρο, μια δεύτερη ευκαιρία, πριν την τραχιά ενηλικίωση που συνήθως ακολουθεί· είναι δώρο στη ζωή κάθε ανθρώπου να αρπάζει από τα μαλλιά τη ζωή και να εξερευνά κάθε είδους όριο απ' άκρη σ' άκρη!

Το έργο Έχεις πέντε λεπτά μιλά για αυτή την εξερεύνηση, για το όνειρο εντός μας, τα όνειρα που άλλοι κάνουν για μας και εμείς τα υιοθετούμε άθελά μας, τους φόβους, ακόμα και τους εφιάλτες μας. Μιλά για τη στιγμή εκείνη της μέρας ή της νύχτας, που τολμάμε να γίνουμε κυρίαρχοι, να μάθουμε από την αρχή. Και η στιγμή αυτή είναι μια στιγμή ολοκληρωτικής ελευθερίας για τον καθένα μας.

*Η παράσταση αντλεί έμπνευση από όνειρα (του ύπνου και του ξύπνιου) εφήβων που συμμετέχουν στα εργαστήρια του Εθνικού Θεάτρου και μοιράστηκαν γενναιόδωρα το υλικό τους με τη συγγραφέα του έργου.

*Τόσο κατά την διάρκεια των δοκιμών, όσο και κατά τη διάρκεια των παραστάσεων, ο σκηνοθέτης, ο θίασος και οι συντελεστές της παράστασης, θα βρίσκονται σε στενή επαφή και σε ανοιχτό διάλογο με εργαστήρι εφήβων του Εθνικού Θεάτρου, το οποίο θα πλαισιώνει την όλη διαδικασία. Κοινός στόχος παράστασης και εργαστηρίου είναι η αλληλεπίδραση με αφορμή τα όνειρα του ύπνου και του ξύπνιου, καθώς και η γλώσσα του ονείρου εν γένει.

Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Σκηνικά: Κατερίνα Βλάχμπεη
Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Μουσική: Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου
Κίνηση: Θεανώ Ξυδιά
Φωτισμοί - Βίντεο: Αποστόλης Κουτσιανικούλης
Δραματολόγος παράστασης: Ευτυχία Χαραλαμπάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Λούβαρη Φασόη

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Μίνως Θεοχάρης, Αφροδίτη Καποκάκη, Σταύρος Καραγιάννης, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Γιάννης Μπαριτάκης, Δανάη Ομορεγκιέ Νεάνθη, Πέννυ Παπαγεωργίου