NUMB του Νίκου Σκουλά
2ος Χρόνος

Η παράσταση Numb είναι ένα τολμηρό και πολυεπίπεδο εγχείρημα.... Η μη γραμμική αφήγηση, που θυμίζει κινηματογραφικό μοντάζ, καλεί τον θεατή να συνδέσει τα κομμάτια ενός παζλ όπου η πραγματικότητα και η ψευδαίσθηση εναλλάσσονται διαρκώς.

Η σκηνοθεσία αξιοποιεί στο έπακρο τη θεατρική φόρμα, με μια κινησιολογία που αποτυπώνει τη σύγχυση και το αδιέξοδο των χαρακτήρων, αλλά και με ένα ηχητικό τοπίο που δημιουργεί ένα αίσθημα αποξένωσης. Οι φωτισμοί, ψυχροί και αυστηροί, συμβάλλουν στην αίσθηση ενός ερευνητικού εργαστηρίου ή μιας φυλακής του νου. Οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν χαρακτήρες που πάλλονται ανάμεσα στη λογική και την αβεβαιότητα, αποτυπώνοντας με σωματικότητα και εκφραστικότητα την υπαρξιακή τους αγωνία.

Ομάδα Open Mind, 23/03/2025

Ανοιχτό σε συμβολισμούς και σχολιασμό της σύγχρονης πραγματικότητας, το "Numb" αποτελεί ομολογουμένως ένα ενδιαφέρον εγχείρημα στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, η οποία όμως λειτουργεί και ως εφαλτήριο αναφοράς στο υπαρκτό μας σήμερα. Με την αφήγηση ντεκουπαρισμένη σε άτακτα χρονικά περιστατικά, τοποθετεί το μυστήριο στον πυρήνα της μυθοπλασίας, το οποίο σταδιακά κορυφώνει, καθώς συναρμολογούμε στο μυαλό μας τη μεγάλη εικόνα από το κάθε κομμάτι του παζλ που σχηματοποιείται μπροστά μας, αντιλαμβανόμενοι όλο και περισσότερο την τραγωδία της ανθρωπότητας (από κάθε άποψη).

Μάνος Θηραιός

Η «καινοτομία» της θεατρικής αφήγησης του έργου μαζί με την πειραματική αφήγηση της σκηνοθεσίας, δημιουργούν μια ευτυχή θεατρική συγκυρία που θα συζητιέται για καιρό.

Η παράσταση «NUMB» του Νίκου Σκουλά, ο οποίος υπογράφει και τη σκηνοθεσία, ανήκει στο είδος του πειραματικού θεάτρου, με μια ιδιαιτερότητα όμως στην θεατρική της γραφή. Σαν κινηματογραφικά επαναλαμβανόμενα πλάνα, οι ιστορίες των ηρώων επιδρούν και ξεχωριστά στο θεατή αλλά και στο σύνολό τους.

Η αμφίδρομη αλληλεπίδραση δίνει την αίσθηση της ζωντανής αφήγησης, που τίποτα δεν είναι από πριν καθορισμένο. Η επαναληπτικότητα των σκηνών και της ψυχολογικής πίεσης των ηρώων καθόλη τη διάρκεια του «πειράματος» κατά την οποία εξετάζονται, συνεπαίρνει το κοινό, με την αλήθεια των καταστάσεων. Κοινό και ηθοποιοί γίνονται ένα κατά τη διάρκεια του όλου εγχειρήματος και αυτό συμβαίνει διότι ουδείς γνωρίζει περισσότερα για τους ήρωες ή για τις καταστάσεις που προσπαθούν να θυμηθούν. Μέσα από την δική τους απώλεια «ελέγχου» των καταστάσεων, οι θεατές καλούνται να ανακαλύψουν τα πάντα από την αρχή.

Η σκηνοθεσία του Νίκου Σκουλά ανέδειξε το κείμενο και ένωσε τις ιστορίες με έκδηλη την πρόθεση του συγγραφέως να υπογραμμιστεί το μοτίβο των καταστάσεων. Η σκηνογραφία του Σταύρου Καραγιάννη, μινιμαλ και φουτουριστική, αναδεικνύει την αχρονικότητα των ιστοριών. Τα κουστούμια της Βάσως Τσίκου σύγχρονα και λιτά, κάνουν «οικείους» τους χαρακτήρες.

Η μουσική του Βαγγέλη Παρασκευαΐδη, είναι από μόνη της μια καινούρια αφήγηση μέσα στην αφήγηση της παράστασης. Ηχοτοπία και μελωδίες άλλοτε δυναμικές και άλλοτε έντονες ηλεκτρονικές, αντικατροπτίζουν τη συναισθηματική κατάσταση των χαρακτήρων. Οι ηθοποιοί Λουκάς Κούτρας, Κωνσταντίνα Πέτροβα,ΟρέστηςΤουλιάτος, ΝίκοςΣκουλάς (στο ρόλο της 'ΦΩΝΗΣ' η Αλεξάνδρα Καρακατσάνη), ξεδιπλώνουν τα στοιχεία των ηρώων που υποδύονται με μαεστρία και πάθος. Οι συνεχείς ψυχολογικές τους μεταπτώσεις προκαλούν το θαυμασμό αλλά και το ενδιαφέρον των θεατών, να ανακαλύψουν ποιοι είναι αυτοί οι ήρωες και ποιος ο στόχος του πειράματος.

Η παράσταση «NUMB» του Νίκου Σκουλά αλλάζει τον κώδικα και ίσως γι' αυτό, καταφέρνει να μας μιλήσει για το παρόν και το μέλλον του καθενός από εμάς.

Κατερίνα Βαρδακαστάνη

Μια μεγάλη γροθιά στο στομάχι, ένα γερό σκαμπίλι, μπας και αξιωθούμε να ξυπνήσουμε, Ο Νίκος Σκουλάς σκηνοθετεί και υποδύεται με ρεαλισμό και φαντασία. Σε ταράζει, σε ξεκλειδώνει. Θέτει τα ερωτήματα που θα σε ταλανίζουν για μέρες.

Η παράσταση που παρακολουθούμε έχει έναν δυναμισμό και μια αίσθηση θρίλερ. Κάποιες φορές, χωρίς να το θες, εναντιώνεσαι σαν τα αντικείμενα της έρευνας, άλλες πάλι κουνάς το κεφάλι στωικά, φοβούμενος ακόμα και να σκεφτείς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Ακόμα τολμώ να πω ότι δεν έχω ηρεμήσει από τη συγκλονιστική παράσταση που παρακολούθησα. Περπατάω και σκέφτομαι σκηνές, λόγια και ειλικρινά απορώ με την κατάντια της ανθρωπότητας, που δεν βλέπει ή δεν θέλει να δει την αυτοκαταστροφικότητά της.

Σας προτείνω να περάσετε την πόρτα του Secret Room στο θέατρο Αλκμήνη και να δείτε αυτή την παράσταση. Θα σας γεμίζει ερωτήσεις αλλά και σκέψεις, που σίγουρα θα αλλάξουν την πορεία σας πάνω στη Γη.

Μαίρη Ζαρακοβίτη keysmash.gr

Πατάει πάνω στην δοκιμασμένη συνταγή αυτού τού είδους των κλειστοφοβικών παραισθητικών θρίλερ, αλλά με αναδημιουργικό τρόπο...

Το πιο ανατριχιαστικά πρωτότυπο, πρωτότυπο ψυχολογικό θρίλερ που ανεβαίνει στην Αθήνα αυτόν τον χειμώνα.

Η Φιλότητα θα σώσει τον κόσμο!!! Αυτό είναι το ευπρόσδεκτο μήνυμα και το «ηθικό δίδαγμα» [όπως λέγαμε παλιά] ετούτης τής άκρως καλοστημένης παράστασης πάνω σε ένα άριστα δομημένο δραματικότατο έργο ...παρασύρθηκα σε έναν στρόβιλο ακραίων συναισθηματικών ψευδαισθητικών καταστάσεων που λήγει με το χειροκρότημα τού τέλους, καταιγιστικό κι άνευ επιφυλάξεων, ενθουσιώδες

Κωνσταντίνος Μπούρας