Μία χώρα δύο αιώνες μετά - του Ανδρέα Φλουράκη

Όταν η εκδήλωση για τα διακόσια χρόνια από την επανά- σταση ακυρώνεται, κάποιοι θεατές ανεβαίνουν στη σκηνή να διαμαρτυρηθούν και δεν λένε να φύγουν. Τσακώνονται, τα βρίσκουν, τραγουδούν, παίζουν παιχνίδια, εξομολογούνται, χορεύουν... Στο τέλος, αποφασίζουν να κάνουν όλοι μαζί μια γιορτή, γιατί, ό,τι κι αν πιστεύουμε, όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε, κάποια γεγονότα έχει σημασία να τα μοιραζόμαστε. Με φόντο την επέτειο των 200 χρόνων θα πειραματιστούμε σε μια ανοιχτή σκηνική σύνθεση, που κινησιολογικά, μουσικά και υποκριτικά θα αναδεικνύει το από τότε μέχρι σήμερα, τη σύζευξη του παραδοσιακού με το σύγχρονο, τη µμετάλλαξηΆ του παλιού σε επίκαιρο.

Η γιορτή των 200 χρόνων της ίδρυσης του ελληνικού κράτους παρουσιάζει ιδιαιτερότητες κι αντιφάσεις, περιέχει αλήθειες αλλά και αστικούς μύθους ή ζωτικά ψεύδη, απαραίτητα για την ισχυροποίηση των δεσμών ενός έθνους. Όταν αυτά μεταξύ τους ισορροπήσουν μέσω μιας ώριμης αυτοκριτικής, τότε μπορούμε να μιλάμε για μια «ενήλικη» χώρα.

Σε κάθε περίπτωση, η επέτειος είναι εδώ και αποζητά την προσοχή μας. Για αυτό η παράσταση θα είναι μια αληθινή γιορτή, όπου όλοι μαζί, ηθοποιοί και θεατές, θα μοιραστούν αυτές τις στιγμές.