Δεν πληρώνομαι; Δεν πληρώνω!
Ντάριο Φο

Ντάριο Φο
Δεν πληρώνομαι; Δεν πληρώνω!

2-6 Οκτωβρίου 2025 | 21:15

Θέατρο «Δημήτρης Βλησίδης»

ΑΠΟΔΟΣΗ: Γιάννης Καλατζόπουλος
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ - ΔΙΑΣΚΕΥΗ: Νάσος Αθανασόπουλος
 
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΑΦΙΣΑ - ΜΟΥΣΙΚΗ: Ελένη Καρμπαδάκη
ΗΧΟΙ – ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Νάσος Αθανασόπουλος

ΔΙΑΝΟΜΗ (με σειρά εμφάνισης)
ΑΝΤΩΝΙΑ: Μαρία Ραμουτσάκη
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ:  Ελίνα Ζωϊδάκη
ΤΖΟΒΑΝΙ: Ευτύχης Κανδανολέων
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ, ΚΑΡΑΜΠΙΝΙΕΡΟΣ, ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ, ΠΑΠΠΟΥΣ: Νίκος Χαριτάκης
ΛΟΥΙΤΖΙ: Νίκος Δεσποτάκης

Το εμβληματικό έργο του κορυφαίου θεατρικού συγγραφέα και Νομπελίστα Ντάριο Φο «Δεν πληρώνω – δεν πληρώνω» πρωτοπαρουσιάστηκε στις 3/10/1974 στην «Παλατσίνα Λίμπερτυ» του Μιλάνου. Το έργο γνώρισε τεράστια επιτυχία, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και παίζεται εδώ και πενήντα χρόνια στις σκηνές ολόκληρου του κόσμου. Το 2007 ο Ντάριο Φο επεξεργάστηκε και προσάρμοσε στο σήμερα το έργο και το μετονόμασε σε «Δεν πληρώνομαι; Δεν πληρώνω!».

Αν και το έργο αποτυπώνει καταστάσεις που έχουν αναφορά στην δεκαετία του 70 στην Ιταλία (ανεργία, μισθοί πείνας, κερδοσκοπία, εκμετάλλευση), οι σημερινές κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές συνθήκες όχι μόνο δεν έχουν αμβλυνθεί, αλλά αντίθετα έχουν οξυνθεί στο έπακρο. Οι εργαζόμενοι δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο, για να μην πούμε αδυνατούν, να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τροφής και στέγης, που αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για να ζουν με αξιοπρέπεια.

Ο Ντάριο Φο προφητεύει όλα τα δεινά που επιφυλάσσει στην εργατική τάξη η σημερινή παγκοσμιοποιημένη μετακαπιταλιστική κοινωνία και γράφει μια ανελέητη πολιτική σάτιρα, γεμάτη καυστικό χιούμορ, που δεν χαρίζεται σε κανέναν. Με τα γραπτά του, την στάση του και την προσωπική του ζωή, υπερασπίστηκε δράσεις πολιτικής ανυπακοής (σαν και αυτή που κάνει η κεντρική ηρωίδα του έργου, που παίρνει κάποια προϊόντα από το σούπερ μάρκετ χωρίς να πληρώσει, αντιδρώντας, μαζί με άλλες νοικοκυρές, στις εξωφρενικές τιμές), θεωρώντας ότι είναι ένας τρόπος αντίστασης του ατόμου (ίσως ο μοναδικός που μπορεί να έχει αποτέλεσμα) απέναντι στους κερδοσκόπους, τους εκμεταλλευτές και τα πάσης φύσεως αφεντικά. 

Το έργο είναι γραμμένο σε ελεύθερη γλώσσα, που κάποιοι θεατές μπορεί να  βρουν απρεπή.