PARADISE ή μια ιστοριούλα χωρίς καμία τραγικότητα - 3ος Χρόνος

PARADISE
ή μια ιστοριούλα χωρίς καμία τραγικότητα

3ος Χρόνος

από 24 Νοεμβρίου 2025
Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15

Μετά την ενθουσιώδη υποδοχή που γνώρισε από το αθηναϊκό κοινό τη σεζόν 2024-2025, η παράσταση «PARADISE ή μια ιστοριούλα χωρίς καμία τραγικότητα» άνοιξε τα φτερά της και ξεκίνησε το ταξίδι της εκτός Αθηνών. Σε κάθε σταθμό- Πάτρα, Αγρίνιο, Χαλκίδα, Κυπαρισσία, Καλαμάτα- συναντήθηκε με θεατές που την αγκάλιασαν με θέρμη, συγκίνηση και χαμόγελο, επιβεβαιώνοντας πως κάποιες ιστορίες βρίσκουν πάντα τον δρόμο τους- ίσως γιατί είναι οι δικές μας.

Λίγα λόγια για την παράσταση:

Δεν είναι στην κυριολεξία το παρελθόν που μας εξουσιάζει- είναι οι εικόνες του παρελθόντος, τόσο πολύπλοκα δομημένες όπως οι μύθοι, εντυπωμένες στην ευαισθησία μας όπως οι γενετικές πληροφορίες... H συνάντηση με τα βιβλία του συγγραφέα Παντελή Μπουκάλα «Το αίμα της Αγάπης» και «Μηλιά μου αμίλητη» ήταν η αφορμή για ένα ταξίδι πίσω στην παράδοση και το αίμα που εκείνη κουβαλάει. Πόσες ιστορίες μάς αφηγήθηκαν για την αγάπη... Μήπως η ιστορία είναι μία; Κι η ρίζα της ξεκίνησε από ένα μήλο; Κόκκινο όπως το αίμα. Αίμα που χύνεται στο όνομά της ή και στο άκουσμά της, στις αφηγήσεις των γιαγιάδων, στα τραγούδια και τα ποιήματα. Αίμα γυναικών. Ρούχο ματωμένο που 'χει κολλήσει πάνω στο γυναικείο κορμί, που το σέρνει όπως την ουρά του νυφικού, που το κουβαλάει από πριν, σαν το προπατορικό αμάρτημα. Το δαγκωμένο μήλο. Γυναίκες που πόθησαν την ελευθερία, που ονειρεύτηκαν να ζήσουν αλλιώς και δεν πρόλαβαν. Τα σεντόνια όπου φύλαξαν τους κρυφούς τους πόθους, τους καρπούς των ονείρων τους, εκεί όπου επέστρεφαν όταν ένιωθαν την ανάγκη για καταφύγιο. Κι εκεί συναντηθήκαμε με το έργο «Flag» της εικαστικού Γεωργίας Λαλέ, το οποίο αποτέλεσε έμπνευση για εμάς και προβάλλεται στην παράσταση. Η σύνδεση της παράδοσης με τη σύγχρονη Ελλάδα. Πόσο παρελθόν κουβαλάει το παρόν που ζούμε ;

Περπατάμε ανάποδα στον χρόνο, πέφτουμε πάνω σε ιστορίες γυναικών, ιστορίες αίματος και τραυμάτων. Περπατάμε ανάποδα στον χρόνο και θυμόμαστε το παιδικό τραγούδι: «'Ενα- δύο- τρία, πήγα στην κυρία, μου 'δωσε ένα μήλο, μήλο δαγκωμένο, το 'δωσα στην κόρη κι έκανε... Αγόρι.»
Μέσα από λαϊκά τραγούδια ή και όχι τόσο λαϊκά, μύθους, ιστορίες παλιές αλλά και σύγχρονες, μνήμες των παιδικών μας χρόνων και αφηγήσεις γυναικών, χαρτογραφούμε την ενεργό μυθολογία μας γύρω από το αίμα που πνίγει εδώ και αιώνες τις γυναίκες και τις θηλυκότητες.

Συντελεστές:

Θεατρική ομάδα: Deluders (Δήμητρα Ταρούση, Χαρίλαος Φραγκούλης, Μαίρη Χρυσανθακοπούλου)

Σύλληψη - σκηνοθεσία - δραματουργία: Deluders
Σκηνογραφία - ενδυματολογία: Ανδρέας Κάτσενος
Κίνηση: Μάρω Πέτλη
Σχεδιασμός αφίσας: Άννα Στριμενοπούλου
Φωτογραφίες - Video: Έλλη Ιατρού
Επεξεργασία βίντεο: Νικόλας Ρουμελιώτης
Καλλιτεχνική Συνεργάτις: Μαριμίλλη Ασημακοπούλου
Ερμηνεύουν: Δήμητρα Ταρούση, Χαρίλαος Φραγκούλης, Μαίρη Χρυσανθακοπούλου
Οργάνωση Παραγωγής: Deluders
Χορηγός επικοινωνίας: ΕΡΤ

Ευχαριστούμε θερμά τον συγγραφέα Παντελή Μπουκάλα για την υποστήριξη και την παραχώρηση αποσπασμάτων από το έργο του «Το αίμα της Αγάπης»
και «Μηλιά μου Αμίλητη». Την Πία Τζανάτου για την παραχώρηση ποιημάτων του Τσιμάρα Τζανάτου από το έργο του «Αγνώστου η Βία του Βίου». Τη Γεωργία Λαλέ για την παραχώρηση του έργου της "Flag", που προβάλλεται στην παράσταση και για την υποστήριξή της. Τις εκδόσεις του περιοδικού Τεφλόν για την παραχώρηση της μετάφρασης του έργου των ποιητριών Pat Parker, Audre Lorde, Cherryl Clarke στο βιβλίο «Άγρυπνη να Επιθυμώ».

* Στις 25 Νοεμβρίου, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, μετά το πέρας της παράστασης θα ακολουθήσει συζήτηση-εκδήλωση με τίτλο «Αίμα που τρέχει δίχως να τελειώνει... Am I next?», με ομιλητές τον συγγραφέα Παντελή Μπουκάλα και την εικαστική καλλιτέχνιδα Γεωργία Λαλέ.

Είπαν για εμάς

'' Ένιωσα περήφανη που είμαι γυναίκα, που είμαι καλλιτέχνης, που είμαι αγωνίστρια, που είμαι Ελληνίδα. Η πατριαρχία και ο καπιταλισμός προσπαθούν σκληρά να μας πείσουν ότι η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, ότι τα άτομα δεν μπορούν να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας, αλλά εμείς μπορούμε! Ο «Παράδεισος» των Deluders όντως αλλάζει τον θεατή και τον κόσμο!!!''

[Γεωργία Λαλέ, εικαστικός, δημιουργός του έργου «Ροζ Σημαία» για τις γυναικοκτονίες στην Ελλάδα]

''...Με απλά μέσα μια παράσταση που συγκινεί και προβληματίζει σχετικά με τη διαχρονική αντιμετώπιση του ωραίου και του «αδύναμου». Νεανικές και δυναμικές ερμηνείες εμπνευσμένων και συνειδητοποιημένων ανθρώπων.''

[Μαρία Μαρή, θεατρολόγος, www.catisart.gr]

''Ιδιαίτερα πρωτότυπη η προσέγγιση του θέματος των γυναικοκτονιών στην Ελλάδα μέσα από δημοτικά τραγούδια, αφηγήσεις και ιστορίες που συνδυάζονται ευφάνταστα. Παρά τη σκληρότητα του θέματος, η μουσική και τα κωμικά στοιχεία αποφορτίζουν τον θεατή. Οι ηθοποιοί εξαιρετικοί στη γρήγορη και συνεχή εναλλαγή των ρόλων. Συγχαρητήρια στην ομάδα Deluders τόσο για το κείμενο και τη σκηνοθεσία, όσο και για το υποκριτικό τους ταλέντο.»

[Πηγή: Αθηνόραμα]

''Σε κάνουν να περάσεις μια ώρα και κάτι ακούγοντας ιστορίες για βία να ασκείται σε γυναίκες, γεμίζουν ολόκληρη τη σκηνή και τα ρούχα τους με αίμα, τονίζουν πόσο βαθιά ριζωμένο είναι στον πολιτισμό μας από πάντα αυτό το τραύμα. (...) Αν είναι να συνεχίσει το χωριάτικο horror να αναπτύσσεται, καλό είναι να το φτιάχνουν άτομα που ξέρουν από χωριάτικο horror.''

[Θοδωρής Διάκος, θεατρο.gr]