Μία παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (2014)

---

Οπερέτα σε τρεις πράξεις, σε λιμπρέτο των Karl Haffner και Richard Genée
Το έργο παρουσιάζεται στα ελληνικά

---

Με ένα θέμα ανάλαφρο και δροσερό, με μια πλοκή γεμάτη χιούμορ, παρεξηγήσεις και ανατροπές, και βέβαια με μια υπέροχη μουσική όπου κυριαρχούν τα λαμπρά βαλς, δεν είναι περίεργο που η Νυχτερίδα του Γιόχαν Στράους του νεότερου έχει γίνει μέσα στα χρόνια η πιο διάσημη, δημοφιλής και αντιπροσωπευτική βιεννέζικη οπερέτα. Από το 1874, εδώ δηλαδή και ενάμιση αιώνα, δεν έχει σταματήσει να ψυχαγωγεί και να τέρπει το κοινό όλου του πλανήτη, μεταφέροντας μέσα από τη διάθεση του καρναβαλιού και τις φυσαλίδες της σαμπάνιας λίγη από την αυτοκρατορική αίγλη της μπελ επόκ.
Η υπόθεση του έργου βασίζεται σε μια φάρσα που είχε γίνει στο παρελθόν. Τρία χρόνια νωρίτερα και έπειτα από έναν αποκριάτικο χορό, ο μπον βιβέρ Γκάμπριελ φον Αϊζενστάιν είχε εγκαταλείψει στο κέντρο της πόλης τον φίλο του, δρα Φάλκε, μεθυσμένο και μασκαρεμένο με κοστούμι νυχτερίδας. Τώρα ο Φάλκε, με τη συγκατάθεση του Ρώσου πρίγκιπα Ορλόσφκι που παραθέτει έναν μεγαλοπρεπή χορό, χρησιμοποιεί την περίσταση για να πάρει μια εύθυμη και αθώα εκδίκηση, εμπλέκοντας τη σύζυγο και την υπηρέτρια του φίλου του. Έπειτα από μια βραδιά οινοποσίας, μεταμφιέσεων και παρεξηγήσεων, το επόμενο πρωί καταλήγουν όλοι για διαφορετικούς λόγους στη φυλακή, όπου τελικά αποκαλύπτεται η πραγματικότητα.
Το 2014 η Εθνική Λυρική Σκηνή είχε ανεβάσει τη Νυχτερίδα σε μια μοντέρνα εκδοχή, όπου τα μέγαρα της Αυστροουγγαρίας είχαν αντικατασταθεί από τα αθηναϊκά σαλόνια της δεκαετίας του '60, οι Βιεννέζοι ευγενείς από τους... συνταγματάρχες του απριλιανού πραξικοπήματος και οι Ρώσοι πρίγκιπες από Σοβιετικούς πρέσβεις. Εκείνη η πολυσυζητημένη και άκρως επιτυχημένη Νυχτερίδα, πέντε χρόνια μετά το ανέβασμά της στην Αθήνα, παρουσιάζεται τώρα σε μια νέα, μεγάλη παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, με τους ίδιους βασικούς συντελεστές αλλά με διαφορετική διανομή, ορχήστρα και χορωδία.